INFO | |
LOUIS BERTIGNAC (F) website SPIRIT OF 66 VERVIERS website |
review: Philippe Maquet (Français & Nederlands)
photo©Philippe Maquet comments: mail |
CONCERT REVIEW | |
"Je ne ferai pas l'injure aux lecteurs de ce blog de présenter Louis Bertignac, l'un des leaders charismatiques du plus grand groupe français de rock qui ait jamais existé, à savoir Téléphone. L'annonce de la venue de Louis au Spirit of 66 avait déclenché un tel engouement, que Francis Géron avait dû dédoubler le concert, et que les deux soirées consécutives avaient été rapidement sold-out. De nombreux spectateurs ont d'ailleurs assisté aux deux concerts. La salle était ainsi archi-comble pour accueillir les musiciens. Avec, à la basse, Cyril Denis et à la batterie, Jean-Philippe Motte, et Louis équipé de son "bébé", son antique Gibson SG , l"appellation "power trio" prend tout son sens : le groupe va en effet délivrer un rock brut, avec une énergie impressionnante pendant un peu plus de deux heures. Nederlandstalige recensie "Alle lezers van deze recensie kennen zeker de Franse rock guitarist Louis Bertignac, en herinneren zich hem als leider (met Jean-Louis Aubert) van "Telephone", de best rock groep die ooit bestond in Frankrijk. Met aan de basgitaar Cyril Denis, Jean-Philippe Motte als drummer en Louis met zijn vintage Gibson SG, de benoeming "power trio" is hier zeker op zijn plaats, de groep brengt inderdaad een ruwe rock , met een indrukwekkende energie, gedurende iets meer dan twee uur. Louis begint dus het concert door enkele samenstellingen uitgetrokken uit zijn solo carrière ("Rêves", "Oubliez-Moi", "Je Joue", "Audimat" ...). Dan is het tijd voor een eerste ogenblik van totale fusie met het publiek, wanneer hij met "Cendrillon" begint (en waarin hij "So Lonely" van Police integreert. Vervolgens aan de wil van de fans, zet hij voort met een medley van liederen van de Beatles ("Can't Buy me Love", "She Loves You", "Helter Skelter"), waarin Cyril als eerst de rol als vocalist waarneemt, en een rock'n roll medley beginnend met "Blue Suede Shoes". Na enkele vlagen van rook snel getrokken op een sigaret (alleen de artiesten hebben nog dit voorecht in de club), herbegint Louis met "Vas-y Guitare", een nuummer van 1993 dat hij voor de eer van zijn Gibson had gecompneerd. En dan roept hij een paar meisjes op de scene om met hem "Les Frôleuses" te interpeteren. Het publiek is helemaal blij, en laat zich dus niet vragen om "Ces Idées-là" te croonen. Kennelijk werden de musici door de sfeer van de Spirit of 66 tijdens deze twee avonden dusdanig verleid, dat Louis zei "Ik geloof dat ik in Verviers zal blijven" Voor de set met "Argent trop cher" te beeindigen, zal Louis nog twee liederen van the Who ("Won't Get Fooled again" en "My Generation") zingen. Voor de 'encores' hadden wij nog recht op drie nostalgische hoogpunten , met "Ca, c'est vraiment toi", "Un Autre Monde" (vooral door het publiek gezongen) en een ontzagwekkend "Hey Joe". Gedurende iets meer dan twee uur hebben de musici echt het best van zelf gegeven, en na lange minuten in zijn loge, kwam Louis duidelijk moe terug om zich tot de vragen van autogafen en foto's van de fans te lenen, die nog talrijk waren gebleven. Het is dus opnieuw een schitterend concert dat ik heb beleefd. Ik heb alleen spijt, om het optreden van Beverly Jo Scott niet te hebben kunnen meemaken, inderdaad B.J. was voor het eerste concert als guest komen meezingen met de groep. Gezien de ontvangst die Louis van het belgische publiek kreeg, en aangezien een nieuwe album in voorbereiding is, zijn er veel kansen dat het is niet de laatste keer dat Louis Bertignac bij de Spirit of 66 speelde."
|
|